TARBIYAVIY ISHLARNI AMALGA OSHIRISHDA SINF RAHBARINING PEDAGOGIK MAHORATI
Keywords:
Kalit soʻzlar: pedagogik usullarini, texnologiyalar, psixologlar, sinf rahbari, pedagoglar, tarbiyaviy ishlar, ko‘nikmalar, amaliy mashg‘ulotlar.Abstract
Annotatsiya: Tarbiyaviy ishlarni amalga oshirishda sinf rahbarining pedagogik
mahorati ta’lim jarayonining muhim qismidir. Sinf rahbari o‘z jamoasining
shakllanishi va o‘sishi uchun asosiy yo‘nalishni belgilaydi, o‘quvchilarning tarbiyaviy
salohiyatini uyg‘otadi va rivojlantiradi. Bu jarayonda rahbarning bilimlari,
ko‘nikmalari, shuningdek, shaxsiy fazilatlari katta rol o‘ynaydi. Pedagogik mahorat –
bu nafaqat nazariy bilimlardan iborat, balki ular asosida amaliy faoliyatni samarali
tashkil etish va boshqarish qobiliyatidir. Tarbiyaviy ishlarning muvaffaqiyatli bo‘lishi
uchun sinf rahbarining o‘zaro muloqot, pedagogik psixologiya, tashkilotchilik,
o‘quvchilarning individual xususiyatlarini hisobga olish kabi ko‘plab yo‘nalishlarda
chuqur bilimga ega bo‘lishi talab etiladi.
References
Foydalanilgan adabiyotlar:
1. Obidjonova, R. (2021). Sinf rahbarining pedagogik mahorati va uning ta’lim-
tarbiya sifatiga ta’siri. Pedagogika va Psixologiya Ilmi, 3(15), 102-110.
2. Islomova, G. (2019). Sinf rahbarining tarbiyaviy ishlar samaradorligini oshirish
omillari. Ta’lim Sohasi Tadqiqotlari, 5(9), 75-83.
3. Jalilova, N. (2018). Pedagogik mahorat va uning sinf rahbarining kasbiy
faoliyatida namoyon bo‘lishi. Zamonaviy Ta’lim Muammolari, 4(2), 54-62.
4. Qodirov, S., & Toshpo‘latova, M. (2020). Sinf rahbarining pedagogik mahoratini
oshirish istiqbollari. O‘zbekiston Pedagogik Jurnali, 8(4), 32-39.
5. Rahmonov, A. (2017). Tarbiyaviy ishlarni tashkil etishda sinf rahbarining roli.
Respublika Pedagogika Ilmi Metodik Jurnali, 1(11), 17-24.
6. Akbarova, L. (2022). Sinf rahbarining pedagogik mahoratini rivojlantirishning
nazariy va amaliy asoslari. Ilmiy Tadqiqotlar Xalqaro Jurnali, 10(3), 120-128.
7. Toshmatova, D. (2021). O‘quvchilarni tarbiyalashda sinf rahbarining o‘rni va
ahamiyati. Pedagogika va Ta’lim, 7(6), 45-53.
