DIQQAT YETISHMOVCHILIGI VA GIPERAKTIVLIK SINDROMINING PSIXOLOGIK-PEDAGOGIK ASOSLARI VA ULARNI BARTARAF ETISH YO‘LLARI
Keywords:
Kalit so'zlar: Diqqat yetishmovchiligi va giperaktivlik sindromi, Neyropsixologik rivojlanish buzilishi, Diqqatni jamlay olmaslik, Giperaktivlik, Impulsivlik, O‘quv qiyinchiliklari, Ijtimoiy moslashuv, DSM-5 mezonlari, ICD-10, Kognitiv-behavioral terapiya davolash, medikamentoz davolash , Oilaviy qo‘llab- quvvatlash, O‘qituvchilar bilan hamkorlik, Erta tashxis, Nevrologik omillar, Genetik omillar, O‘quvchilarda intizom muammolari, Reabilitatsiya, Maxsus pedagogika, Psixologik yordam.Abstract
ANNOTATSIYA
Diqqat yetishmovchiligi va giperaktivlik sindromi (SDVG) – neyropsixologik
rivojlanish buzilishi bo‘lib, diqqatni jamlay olmaslik, ortiqcha faollik va impulsivlik
bilan xarakterlanadi. Bu buzilish bolalarda eng ko‘p uchraydigan psixik kasalliklardan
biri hisoblanadi. Tadqiqotlarga ko‘ra, SDVG dunyo bo‘yicha maktab yoshidagi
bolalarning 5–7% da uchraydi (Polanczyk et al., 2007).
References
Adabiyotlar
1. American Psychiatric Association. (2013). Diagnostic and Statistical Manual of
Mental Disorders (5th ed.). Washington, DC.
2. Polanczyk, G., et al. (2007). The worldwide prevalence of ADHD: a systematic
review and metaregression analysis. American Journal of Psychiatry, 164(6), 942–
948.
3. Faraone, S. V., et al. (2005). The heritability of attention-deficit/hyperactivity
disorder. Biological Psychiatry, 57(11), 1313–1323.
4. Castellanos, F. X., & Proal, E. (2012). Large-scale brain systems in ADHD: beyond
the prefrontal-striatal model. Trends in Cognitive Sciences, 16(1), 17–26.
5. Barkley, R. A. (2006). Attention-Deficit Hyperactivity Disorder: A Handbook for
Diagnosis and Treatment (3rd ed.). Guilford Press.
6. Biederman, J., & Faraone, S. V. (2005). Attention-deficit hyperactivity disorder.
The Lancet, 366(9481), 237–248.